Пчелата не знае за граници, но пчеларите меѓусебно си ги поставуваат

Последната сабота од февруари во Бујановац беше одржана пчеларската манифестација „Пчелата не познава граници“. Настанот беше организиран од пчеларските здруженија „Апикула“ од село Несалце и „Полен 2012“ од Бујановац во соработка со секторот за туризам на општината.

За настанот прв пат дознав кога неколку дена пред неговото одржување на меилот на веб странава, медно.мк доби куса покана за учество испратена од претседателот на „Полен 2012“, Зарије Митиќ. За жал, освен пораката никаде не можеше да се најде официјална информација за промоција или некаква вест дека се организира ваков настан, се додека ден пред одржување на манифестацијата на веб страната на Сојузот на пчеларски здруженија на Србија не забележав вест со информација дека таков настан навистина ќе има и дека организаторите го промениле местото на одржување на настанот и дека истиот ќе се одржи во спортската сала „Младост“.

Одлуката беше донесена за кратко време. Кратко беше и патувањето до граница. Минибусот со искусни пчелари членови на кумановското пчеларско здружение кои се симнаа за пасошката контрола на студениот граничен премин, беше убава глетка која ми кажуваше дека сепак нешто големо ќе се случува во пчеларски Бујановац, до кого исто така не требаше многу време да се стигне.

А Бујановац со какво само право можеше да се нарекува пчеларски. Додуша не само тој ден. Имав прилика пред неколку години кога бев дел од тим кој подготвуваше терен за проект за развој на пчеларството во општина Бујановац под покровителство на јапонската амбасада во Белград, да сретнам исклучителни пчелари од самиот град како и од селата Несалце, Лучане, Лопардинце, Велики Трновац и истовремено да се запознаам со добрите услови за пчеларење и богатата пчелна паша, елементи кои прават на Бујановац и тоа како да му „стои“ овој епитет. Големиот број на минибуси, комбиња и автомобили на превозници, пчеларски компании и пчелари паркирани пред салата покажуваше дека за настанот има сериозна заинтересираност, а регистарските таблички од повеќе градови од неколку држави беа доказ за неговиот меѓународен карактер. За жал, освен два информативни постери во А4 формат залепени на левата и десната страна на влезот на салата, ништо друго не укажуваше на каков тип на манифестација се одржува внатре. Уште еден факт за тоа колку лоша промоција преживеа овој настан. Во салата убава глетка. Штандови на производители на пчеларска опрема, алат, пчеларски репроматеријали, храна за пчели, мед и други пчелни производи, поставени со вкус и така распоредени за да се избегнат турканици. Но некако како турканиците да се нешто неопходно и непишано правило и пчеларска потреба во склоп на одржување на било каква пчеларска манифестација. На нашиве простори барем. Завидна бројка на пчелари заинтересирани за понудата на изложувачите нестрпливо навалила кон производите. Се изнесуваат кутии и цели пакувања со погачи, восочни основи, пластични делови за кошници, рази пчеларски потребштини. Влегов во орото и јас. Со минути чекам да платам за производот додека чекам пчеларот до мене да се испазари со продавачката дали за понудената цена да земе уште два лимени затварачи за лето, додека одзади други колеги довикуваат и прашуваат за она што ги интересира. На штанд за продажба на восочни основи интервенираше и полиција, откако купувачот и продавачот поради целата мешаница не можеа да се договорат дали првиот дал, а вториот зел пари. Од штандот на туристичката организација на Бујановац пред кој беа поставени повеќе новинарски камери се слушаше некаков говор, кој беше проследен со млак аплауз, но за жал во целата бука во салата, малкумина беа тие кои дознаа што воопшто таму се случуваше. Откако испазарував работи што ми се потребни за моето хоби пчеларење, (а нормално за пчелар на пчеларски саем) и работи што засега воопшто не ми ни требаат, завземав позиција на трибините на салата во исчекување на едукативниот дел од настанот. За кусо време откако седнав вистински почувствував колку навистина е студено во салата. Ширум отворените влезни врати на салата, пространата внатрешност, отсутното загревање и периодот од годината си го направија своето. Температурата внатре во скромен плус, соодветна за еден голем минус за организаторот. По кратките подготовки започна и вториот дел од манифестацијата. Воведната церемонија беше најавена на албански јазик, а потоа и на српски, а со поздравен говор настанот го отвори градоначалникот на Бујановац. Свои настапи имаа и претседателите на двете пчеларски здруженија кои го организираа целиот настан. После нивните говори, претседателите започнаа да делат благодарници на лица и субјекти заслужни за организирање на настанот. Во овој дел благодарница му беше доделена и на претседателот на СПЗМ, Менде Трајковски, за промоцијата и придонесот за меѓународниот карактер на настанот. За мене дискутабилно, бидејќи овој настан кај нас немаше ама баш никаква промоција, а освен споменатите кумановски пчелари и уште неколку колеги од Битола, не успеав да препознам други македонски пчелари (подоцна дознав дека претседателот на СПЗМ имал и кусо интервју за РТС). Следуваа поединечни и групни фотографирања, честитања и слични неинтересни активности, кои и одзедоа доста време на публиката и направија да биде досадно, но и доколку имаше некој што сконцентрирано сакаше да ги проследи, поради студенилото и константната бука која доаѓаше од саемскиот дел на салата, беше невозможно да го направи тоа. Првото предавање беше на д-р Родољуб Живадиновиќ. Истото она што може да се најде на You Tube, одржано пред неколку години во Куманово. Иако веќе видено, сепак за мене, а верувам и за останатата публика, доста интересно. За жал и овде студот вмеша прсти, па говорникот мораше малку да ја забрза презентацијата, а со оглед на буката која ја споменав погоре, мораше буквално да се надвикува со толпата, што беше навистина исцрпувачки за него. Пред почетокот на втората презентација решив дека веќе не се издржува во студената сала и најпаметно ќе е да си заминам. Како и повеќемина други пчелари.

Патот кон дома и брзото и без проблеми минување на граничната бариера меѓу двете држави ме натераа да подразмислам. Навистина точно е и сите знаеме, пчелата не знае за граница. Еве и административните власти постојано ни ги олеснуваат процедурите за минување. Но затоа ние пчеларите сами си ставаме рампи. Овојпат незатоплената сала од колегите организатори од Бујановац и студот беа мојата граница и граница за повеќе колеги да преминеме кон учење на нешто ново. Оние македонски пчелари пак, кои воопшто не беа таму и не беа дознале за случувањето, причината за спуштената рампа да се биде на овој настан нека ја бараат во субјектот кој јавно беше истакнат и награден како носител на улогата на промотор на овој настан во Македонија. До кога ќе стоиме и чекаме пред границата кон нешто, што не мора да е идеално, ниту совршено, ниту перфектно, туку нормално и без импровизации сработено?

IMG_20180224_111349

IMG_20180224_105701

IMG_20180224_105717

IMG_20180224_105931

IMG_20180224_105905

IMG_20180224_112756

IMG_20180224_113448

IMG_20180224_114622

Cheap Live Sex

За Горан Алексовски

Дипломиран земјоделски инженер, хоби пчелар и вљубеник во пчеларството и природата. Пчелари во околината на Скопје со неколку типови на кошници. Постојано отворен за нови знаења и сознанија од светот на пчелите.